Bezittelijke voornaamwoorden in de Russische taal. Hun kenmerken, voorbeelden van gebruik in duurzame omzet.

De Russische taal is rijk, expressief en universeel. Tegelijkertijd is het een zeer ingewikkelde taal. Dat er alleen verbuigingen of vervoegingen zijn! En de diversiteit van het syntactische systeem? Hoe bijvoorbeeld een Engelsman te zijn, gewend aan het feit dat zijn aanbod in zijn moedertaal een duidelijke structuur heeft? Beschouw de Engelse uitdrukking "We gaan vandaag naar ons museum". In het Russisch kan deze zin op verschillende manieren worden vertaald:

1. "We zullen vandaag naar ons museum gaan."
2. "Vandaag gaan we naar ons museum".
3. "We gaan vandaag naar ons museum."
4. "Vandaag gaan we naar ons museum."

Afhankelijk van de volgorde van woorden, verandert ook de betekenissuggesties. In het eerste geval wordt informatie gegeven over de intentie om naar het museum te gaan (dit is de meest neutrale optie). In het tweede geval is de aandacht gericht op hoe mensen precies in het museum komen (te voet, niet op transport). In de derde - wordt aangegeven dat het evenement net vandaag zal plaatsvinden. En het vierde aanbod dat mensen zeggen dat ze naar een bepaald museum gaan, "onze", en niet een ander. En hier is het gepast om over zo'n woord als een voornaamwoord te praten. We zullen verder uitleggen waarom de bezittelijke voornaamwoorden in het Russisch nodig zijn.

voornaamwoord

Dus wat is een voornaamwoord? Dit is een zelfstandig deel van de spraak dat elk ander woord kan vervangen - een zelfstandig naamwoord, een bijvoeglijk naamwoord, een bijwoord en zelfs een cijfer. Voornaamwoorden zijn woorden die niet specifiek verwijzen naar objecten, hoeveelheden, tekens, maar alleen naar hen verwijzen. Er zijn de volgende categorieën van voornaamwoorden:

• Persoonlijk: ik, jij, jij, wij. Deze gedeelten van de spraak geven de personen in kwestie aan.
• Indicatief: dat, dat, dit, dit.
• Definitief: alles, elk, de ander.
• Negatief: niemand, niets.
• Onzeker: een paar, op één of andere manier, sommige.
• Bezittelijk: de mijne, onze, de jouwe, de jouwe.
• Herroepbaar: jezelf.
• Vragende: wie? wat? welke? waarvan?
• Relatieve. Ze vallen samen met vragend, maar worden gebruikt in de rol van vakbondswoorden in ondergeschikte zinnen.

Zoals we zien verwijst het voornaamwoord dat in de bovenstaande vertaling van de Engelse uitdrukking voorkomt naar de aantrekkelijke voornaamwoorden. Laten we het over hen hebben.

Welke voornaamwoorden worden bezittelijk genoemd?

Bezittelijke voornaamwoorden in het Russisch worden gespeeldniet de laatste rol. Bezittend zijn die voornaamwoorden die wijzen op het behoren van een object aan iemand of iets. Ze beantwoorden de vragen: "Wiens?", "Wiens?", "Wiens?", "Wiens?".

We presenteren u een lijst met bezittelijke voornaamwoorden in de Russische taal van de aanwezigen:

• mijn, mijn, de mijne; onze, onze, onze; mijn, onze;
• de jouwe, de jouwe, de jouwe; de jouwe, de jouwe, de jouwe; de jouwe, de jouwe;
• hij, haar; hen.

Soms omvat hier voorwaardelijk het voornaamwoord 'zijn' als een bezweringswinst.

Veranderende bezittelijke voornaamwoorden veranderen

De bovenstaande lijst is niet per ongeluk in drieën gedeeldlijn. Het is dus mogelijk om sneller uit te vinden hoe de bezittelijke voornaamwoorden in de Russische taal veranderen. Ten eerste worden ze getransformeerd door personen: in de eerste regel staan ​​de voornaamwoorden van de eerste persoon, in de tweede - van de tweede persoon, in de derde regel - van de derde persoon. In de onderstaande tabel kun je zien dat de bezittelijke voornaamwoorden variëren naar geslacht (mannelijk, vrouwelijk, midden) en naar aantallen (enkelvoud en meervoud).

Hoe veranderen de bezittelijke voornaamwoorden in het Russisch per geval (of geweigerd)? De onderstaande voorbeelden zullen dit probleem zo gedetailleerd mogelijk verhelderen:

• Voor hen. (wie?): ik en mijn moeder gingen vandaag naar de dierentuin.
• Het geslacht. (wie?): mijn moeder was vandaag niet thuis.
• Data. (wie?): Mijn moeder wandelde graag door de dierentuin.
• Wijnen. (wie?): mijn moeder was niet bang in de dierentuin, zelfs niet bij een leeuw.
• Tv. (door wie?): Ik ben trots op mijn moeder.
• Prop. (over wie?): Ik zal iedereen in de klas over mijn moeder vertellen.

Er zijn ook dergelijke wijzigingen:

• Voor hen. (wat?): ik ging naar school en nu heb ik mijn eigen schoolboeken.
• Het geslacht. n. (wat?): Terwijl ik naar de kleuterschool ging, had ik mijn eigen studieboeken niet.
• Data. n. (naar wat?): Nu ben ik een schoolmeisje en ben erg blij met mijn schoolboeken.
• Wijnen. (wat?): ik kijk vaak naar mijn schoolboeken, ook al kan ik niet alles lezen.
• Tv. (hoe?): ik ben trots op mijn studieboeken: ze zijn netjes ingepakt.
• Prop. n. (over wat?): Ik heb alle oren van mijn vader en moeder al over mijn studieboeken gonsd.

methoden verschillen

Zoals hierboven al vermeld, bezittelijkRussische voornaamwoorden beantwoorden dergelijke vragen: "Wiens?", "Wiens?", "Wiens?". Dankzij dergelijke vragen is het gemakkelijk om persoonlijke voornaamwoorden en persoonlijke voornaamwoorden te onderscheiden in de zin van bezittelijk in het Russisch. Deze nuance kan worden onthouden door dergelijke voorbeelden te bestuderen:

• Ik belde haar op bezoek. Wie noemde? - haar. Het voornaamwoord is privé.
• Ik heb haar moeder toevallig op straat gezien. Moeder wiens? - haar. In dit geval is er een expliciete indicatie van erbij horen. Dat wil zeggen, we zien een bezittelijk voornaamwoord.

Er zijn speciale kenmerken in persoonlijke voornaamwoorden en in de zin van bezittelijk bij het afnemen. Dit punt wordt gepresenteerd in de volgende voorbeelden:

• Nominatief geval (wie?): Mijn vriendin, haar zus en hun ouders zijn vandaag gevangen in de regen.
• Genitaal (van wie?): Mijn vriendin, haar zus en hun ouders zijn vandaag niet thuis.
• Datelny (aan wie?): Mijn vriend en haar zus zullen vandaag van hun ouders binnenvliegen omdat ze ver zonder waarschuwing zijn vertrokken.
• Accusatief (van wie?): Mijn vriend en haar zus werden door hun ouders ontvangen en mee naar huis genomen.
• Vraag: Ik bewonder mijn vriend en haar ouders omdat ze graag samen tijd doorbrengen.
• Voorstel (over wie?): Soms vertel ik mijn oma over mijn vriendin en haar ouders.

In de onderstaande tabel kun je dat zienVoornaamwoorden zijn persoonlijk in de betekenis van bezittelijke, terwijl de bezittingen zelf de neiging hebben om ongewijzigd te blijven. Dus je weet al wat bezittelijke voornaamwoorden zijn. In het Russisch is het een onmisbaar onderdeel van de spraak.

Spreuken en gezegden

De mensen kwamen met veel spreuken en spreekwoorden, waarin er bezittelijke voornaamwoorden zijn. De meest populaire van hen zijn dergelijke uitspraken:

• Het was van jou, het was van ons.
• Mijn woord is als graniet.
• Het hemd ligt dichter bij het lichaam.
• In een vreemd oog zie je een rietje, maar in je logboek merk je het niet.
• Vertel me wie je vriend is en ik zal je vertellen wie je bent.
</ ul </ p>