VN Veiligheidsraad. Permanente leden van de VN-Veiligheidsraad

Onder de meest invloedrijke organisaties van de wereld is altijdnoem de VN. Kennis van de principes van zijn werk is belangrijk voor iedereen die op de hoogte wil blijven van politieke, sociale en economische wereldgebeurtenissen. Wat is de geschiedenis van deze instelling en wie is een van de deelnemers?

Wat is de VN?

Verenigde Naties genoemdeen soort centrum voor het oplossen van problemen van de mensheid. Als onderdeel van de VN zijn dertig andere agentschappen actief. Hun collectieve werk is erop gericht te waarborgen dat mensenrechten overal ter wereld worden gerespecteerd, armoede wordt verminderd en er voortdurend wordt gestreden tegen ziekten en milieuproblemen. Een organisatie kan tussenkomen in het beleid van elke staat als zijn koers niet voldoet aan algemeen aanvaarde moraliteitsnormen. Soms kunnen resoluties van de VN-Veiligheidsraad en verschillende sancties tegen dergelijke landen buitengewoon resoluut zijn.

Geschiedenis van de organisatie

De opkomst van de VN vond plaats in een aantal militairenpolitieke en economische redenen. De mensheid is tot het besef gekomen dat de eindeloze reeks oorlogen universele welvaart ondermijnt, wat betekent dat het noodzakelijk is maatregelen te nemen om een ​​vredig milieu te garanderen dat welvaart en vooruitgang garandeert. De eerste stappen in de richting van de oprichting van de organisatie werden gezet in 1941, toen het Atlantisch handvest werd opgericht en de verklaring werd ondertekend door de regering van de Sovjet-Unie. In die tijd konden de leiders van de grootste landen de belangrijkste taak formuleren, namelijk het vinden van een manier om vreedzame internationale betrekkingen te onderhouden. Het volgende jaar, in Washington, ondertekenden zesentwintig staten die deelnamen aan de anti-Hitler-coalitie de Verklaring van de Verenigde Naties. De naam van dit document in de toekomst zal de basis vormen voor de naam van de organisatie. In 1945, tijdens de conferentie, waarbij de USSR, de VS, China en het Verenigd Koninkrijk deelnamen, werd een slotdocument opgesteld, dat later het VN-handvest werd. 26 juni - de datum van ondertekening van deze overeenkomst - wordt beschouwd als de dag van de verenigde naties.

Inhoud van het VN-handvest

Dit document is de belichaming vandemocratische idealen van de mensheid. Het formuleert mensenrechten, keurt de waardigheid en waarde van elk leven goed, de gelijkheid van vrouwen en mannen, de gelijkheid van verschillende volkeren. Volgens het Handvest is het doel van de VN om de wereldvrede te bewaren en allerlei soorten conflicten en geschillen te regelen. Elk lid van de organisatie wordt als gelijkwaardig aan de ander beschouwd en is verplicht om alle veronderstelde verplichtingen getrouw na te komen. Geen enkel land heeft het recht om anderen te bedreigen of geweld te gebruiken. De VN heeft het recht om zich in alle staten te mengen in vijandelijkheden. Het handvest benadrukt ook de openheid van de organisatie. Elk vreedzaam land kan lid worden.

VN-principe

Deze organisatie vormt geende regering van welk land dan ook kan geen wetten maken. Haar bevoegdheden omvatten het leveren van middelen die helpen internationale conflicten te elimineren, evenals de ontwikkeling van politieke kwesties. Elk land dat lid is van de organisatie kan zijn mening geven. De belangrijkste VN-organen beschouwen de Algemene Vergadering, de Veiligheidsraad, de Trustschapsraad, de Economische en Sociale Raad en ten slotte het Secretariaat. Ze zijn allemaal in New York. Het Internationaal Hof voor de Rechten van de Mens is gevestigd in Europa en meer specifiek in de Nederlandse stad Den Haag.

VN Veiligheidsraad

In het licht van voortdurende militaire conflicten enonverbiddelijke spanningen tussen sommige landen, heeft dit orgaan een bijzonder belang. De VN-Veiligheidsraad bestaat uit vijftien landen. Het is vermeldenswaard dat tien van hen periodiek worden gekozen volgens een specifieke procedure. Slechts vijf landen worden constant opgenomen in de VN-Veiligheidsraad: Rusland, Groot-Brittannië, China, de VS en Frankrijk. Als een organisatie een beslissing moet nemen, is het noodzakelijk dat ten minste negen leden ervoor stemmen. Meestal zijn resoluties het resultaat van vergaderingen. Tijdens de periode van het bestaan ​​van de Raad zijn er meer dan 1.300 aangenomen.

Hoe functioneert dit lichaam?

Tijdens zijn bestaan, de VeiligheidsraadDe VN heeft een bepaald aantal methoden en vormen van beïnvloeding van de situatie in de wereld verworven. Een instantie kan een veroordeling uitspreken aan een staat als de acties van een land niet in overeenstemming zijn met het Handvest. In het recente verleden waren leden van de VN-Veiligheidsraad buitengewoon ontevreden over het Zuid-Afrikaanse beleid. De staat is herhaaldelijk veroordeeld voor het houden van apartheid in het land. Een andere situatie in Afrika, waarin de organisatie tussenbeide kwam, was de militaire acties van Pretoria tegen andere landen. Op grond hiervan zijn er in de VN talloze resoluties opgesteld. Meestal impliceert een oproep aan de staat een stopzetting van de vijandelijkheden, een eis voor de terugtrekking van troepen. Op dit moment is Oekraïne het meest bezorgd over de VN-Veiligheidsraad. Alle mogelijkheden van de organisatie zijn gericht op het oplossen van de conflictsituatie en het verzoenen van de partijen. Dezelfde functies werden al gebruikt tijdens de oplossing van de Palestijnse kwesties en tijdens de periode van vijandelijkheden in de landen van het voormalige Joegoslavië.

Historische uitweiding

In 1948 ontwikkelde de VN-Veiligheidsraad ditnederzettingsmethode, zoals het gebruik van groepen waarnemers en militaire waarnemingsmissies. Ze moesten controleren, zoals de staat waarop de resoluties waren gericht, voldoen aan de vereisten voor het staken van vijandelijkheden en wapenstilstand. Tot 1973 stuurden alleen permanente leden van de VN-Veiligheidsraad uit de westerse landen dergelijke waarnemers. Na dit jaar begonnen Sovjetofficieren aan de missie deel te nemen. Voor de eerste keer werden ze naar Palestina gestuurd. Veel toezichthoudende instanties controleren nog steeds de situatie in het Midden-Oosten. Daarnaast vormen de permanente leden van de VN-Veiligheidsraad missies die actief zijn in Libanon, India, Pakistan, Oeganda, Rwanda, El Salvador, Tadzjikistan en andere landen.

Samenwerking met andere organisaties

De activiteiten van de Raad worden voortdurend begeleidcollectief werk met regionale instanties. Samenwerking kan van de meest uiteenlopende aard zijn, inclusief regelmatig overleg, diplomatieke ondersteuning, vredeshandhavingsactiviteiten en waarnemingsmissies. De vergadering van de VN-Veiligheidsraad kan samen met de OVSE worden gehouden, zoals het geval was tijdens conflicten in Albanië. De organisatie sluit zich ook aan bij milieugroepen om de situatie in het westen van het Afrikaanse continent te reguleren. Tijdens het gewapende conflict van Georgië, verenigde de VN zich met de GOS-vredestroepen.
In Haïti werkte de Raad samen met de OAS in het kader van een internationale civiele missie.

Tools van de Veiligheidsraad

Systeem voor het oplossen van wereldconflictenvoortdurend worden verbeterd en gemoderniseerd. Onlangs is een methode ontwikkeld voor het beheersen van nucleaire en ecologische bedreigingen, waarschuwen voor broeinesten, massale emigratie, natuurrampen, hongersnood en epidemieën. Informatie over elk van deze gebieden wordt voortdurend geanalyseerd door deskundigen op dit gebied, die bepalen hoe groot het gevaar is. Als de schaal ervan inderdaad alarmerend is, zal de voorzitter van de VN-Veiligheidsraad op de hoogte worden gebracht van de situatie. Daarna zullen beslissingen over mogelijke acties en maatregelen worden genomen. Indien nodig zullen andere VN-organen erbij betrokken zijn. De prioriteit van de organisatie is preventieve diplomatie. Alle instrumenten van politieke, wettelijke en diplomatieke aard zijn gericht op het voorkomen van meningsverschillen. De Veiligheidsraad bevordert actief de verzoening van de partijen, de totstandbrenging van vrede en andere preventieve acties. De meest gebruikte tool is een vredeshandhavingsoperatie. Tijdens het bestaan ​​van de VN werden er meer dan vijftig dergelijke evenementen gehouden. De PKO wordt opgevat als een reeks acties van onpartijdig militair, politie- en burgerpersoneel gericht op het stabiliseren van de situatie.

Toezicht houden op het opleggen van sancties

De Veiligheidsraad omvat verschillendehulporganen. Ze bestaan ​​om VN-sancties te monitoren. Dergelijke organen zijn de Raad van Bestuur van de Compensatiecommissie, de Speciale Commissie voor de situatie tussen Irak en Koeweit, de comités in Joegoslavië, Libië, Somalië, Angola, Rwanda, Haïti, Liberia, Sierra Lion en Sudan. Bijvoorbeeld, in Zuid-Rhodesië leidde zorgvuldige controle van de economische situatie tot de eliminatie van de racistische regering en de terugkeer van onafhankelijkheid naar Zimbabweans. In 1980 werd het land lid van de VN. De effectiviteit van controle manifesteerde zich ook in Zuid-Afrika, Angola en Haïti. Niettemin moet worden opgemerkt dat de sancties in sommige gevallen een aantal negatieve gevolgen hadden. Voor de buurlanden zijn de door de VN genomen maatregelen materiële en financiële schade aangericht. Zonder de tussenkomst van de situatie zou dit echter tot veel ernstiger gevolgen voor de hele wereld leiden, dus een deel van de kosten rechtvaardigen zichzelf volledig.

Reglement van het Handvest betreffende de Raad

Hoewel soms gevolgen kunnen zijncontroversieel genoeg, zou dit VN-orgaan zonder onderbreking moeten functioneren. Dit wordt bepaald door het charter. Volgens hem is de organisatie verplicht om zo snel en efficiënt mogelijk beslissingen te nemen. Elk lid van de Veiligheidsraad moet constant contact houden met de VN om onmiddellijk zijn taken uit te voeren in een noodsituatie. Het interval tussen de vergaderingen van het lichaam mag niet meer dan twee weken zijn. Soms wordt deze regel in de praktijk niet gerespecteerd. Gemiddeld komt de Veiligheidsraad zo'n zevenenzeventig keer per jaar bijeen voor formele vergaderingen.