Waarom zijn onpersoonlijke werkwoorden in het Russisch?

Wat zijn werkwoorden in het Russisch? Dit maakt deel uit van de toespraak, in een eerste vorm waarin de vragen "Wat te doen?" Worden beantwoord (drinken, zingen, schilderen, lopen) of "Wat te doen?" (drinken, zingen, schilderen, gaan). Werkwoorden duiden meestal een actie aan, soms een staat. Ze kunnen persoonlijk zijn, i. die de actie aangeeft die een bepaalde persoon produceert.

Voorbeelden. Blossoms vogel kersenboom. De geur cirkels hoofd. Hier is iemand uit de stad naar beneden. In dit geval zijn de werkwoorden "bloesems" en "afstammelingen" de acties die door een bepaalde persoon worden uitgevoerd (vogelkers bloemen, iemand naar beneden), dus ze worden persoonlijk genoemd.

Onpersoonlijke werkwoorden drukken een actie uit zonder zijn producent.

Voorbeelden. Het wordt donker. Het is koud. Ik een beetje koorts.

Onpersoonlijke werkwoorden kunnen worden gecombineerd in semantische groepen.

De eerste groep.

Het bevat werkwoorden die de acties uitdrukken die in de natuur plaatsvinden. Het wordt saai, het koelt af, het bevriest, het bevriest.

De tweede groep.

Werkwoorden die een toestand of sensatie fixeren. Rillingen, koorts, onwel.

De derde groep.

Onpersoonlijke werkwoorden die verlangen, noodzaak, mogelijkheid of mate van actie bepalen. Genoeg, het zou moeten zijn.

Onpersoonlijke werkwoorden en persoonlijk zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden in taal. In het bijzonder werkt de persoonlijke vorm vaak als onpersoonlijk.

Voorbeelden. ringen (LH) oproep, vakantie is gekomen. In mijn hoofd ringen (bl.gl.) uit een overvloed aan emoties.

In de eerste zin, de persoonlijke vorm van het werkwoord"Ring" betekent de actie die wordt uitgevoerd door een bepaalde fabrikant (oproep). In het tweede geval vindt de actie plaats (gebeurt) ongeacht de producent, op zich geeft het een staat aan, en in dit geval kan en mag hij dus geen producent hebben. (Kan iemand in je hoofd rinkelen?) Dit is een onpersoonlijke vorm van het werkwoord.

Onpersoonlijke werkwoorden bevriezen (worden alleen gebruikt) in bepaalde, vaste vormen.

Als ze in de indicatieve stemming staan, kunnen ze uitsluitend worden gebruikt:

• in de derde persoon van het enkelvoud;
• in de huidige of toekomstige tijd;
• in de verleden tijd, de vorm van het onzijdige

Een voorbeeld. weldra het zal donkerder worden heel vroeg. (Hoofdstuk wordt gebruikt in de toekomende tijd, enkelvoud, derde persoon). In het najaar donker vroeg. (Huidige tijd, eenheidnummer, derde persoon). vandaag bevroor. (Verstreken tijd, genusgemiddelde, eenheidnummer).

Als de werkwoorden in een voorwaardelijke stemming zijn, dan worden ze gebruikt in het middelste geslacht.

Een voorbeeld. tamelijk zou bevriezenover.

In een onbepaalde vorm.

Een voorbeeld. weldra het zal donker worden.

Onpersoonlijke werkwoorden zijn altijd het belangrijkste lid(predikaat) in onpersoonlijke zinnen. De betekenis van deze zinnen wordt bepaald door de betekenis van onpersoonlijke werkwoorden. Sommigen van hen bepalen de staat van de levende natuur (Hoe vroeg in de herfst gaat het dood!). Anderen - de staat van het levende wezen, inclusief de mens. (In de lente is het gemakkelijk om te ademen. Van schrik viel hij in zijn hart.) Ten slotte kunnen dergelijke zinnen de semantische betekenis van noodzaak of noodzaak hebben. (Hij sprak de woorden duidelijk uit, zoals het een goede leraar betaamt).

Persoonlijke werkwoorden die kunnen presteren in het onpersoonlijkevorm is veel groter (in onze taal). De structuren van dergelijke voorstellen, hun betekenissen zijn zeer divers. Ze versieren spraak, geven het beeld, emotionaliteit.

Een voorbeeld. hemel legde de donkere wolken.

De werkwoordstijden in het Russisch zijn belangrijkmorfologische categorie. Dit is een niet-permanent teken. Het geeft het moment aan van de uitvoering van een bepaalde actie in relatie tot het moment van spreken. Deze functie varieert afhankelijk van de context.

Voorbeelden. ik tekenen, Ik hou van je tekenen. De actie vindt plaats op het huidige moment.

Ik neem je mee geschilderd, net als dit herkende het niet. Actie is in het verleden gepleegd.

ik Ik zal tekenen jij bent koningin. ik Ik zal tekenen morgenochtend. De actie zal in de toekomst worden vastgelegd.

Om de werkwoordtijd te bepalen, volstaat het om een ​​vraag te stellen.