Het gedicht "Nacht, straat, lantaarn, apotheek": analyse
De eigenaardigheid van het menselijk bestaan -wanhoop, onvermogen om iets te veranderen. Althans, dit is de mening van pessimisten en degenen die een moeilijke periode in hun leven meemaken. Een dergelijke filosofische gedachte ligt ten grondslag aan het gedicht 'Nacht, straat, lantaarn, apotheek ...'. Een analyse van dit poëtische werk is het onderwerp van het artikel.
Nieuwe motieven in creativiteit
In 1912 werd Alexander Blok geschrevensombere lijnen: "Nacht, straat, lantaarn, apotheek ...". De analyse van het werk zal ons in staat stellen het essentiële verschil te zien tussen dit vers en eerdere verzen. Een van de collecties van de dichter wordt "Scary World" genoemd. Het was in deze cyclus dat het blok "Nacht, Straat, Lantaarn, Apotheek ..." werd opgenomen, de analyse van het vers zou moeten beginnen met een voorgeschiedenis. Wat is het verschil tussen dit werk en andere gemaakt door de Russische dichter? Welke gebeurtenissen hebben de opvattingen van Blok beïnvloed?
Verandering van esthetische opvattingen
In 1912 was de auteur van dit gedicht alberoemd in het hele land. Aan het begin van de twintigste eeuw heerste symboliek in de Russische literaire wereld. Deze richting is ontstaan in Frankrijk en heeft in Rusland een speciale ontwikkeling doorgemaakt. Gedichten, die Blok in de beginperiode van zijn werk maakte, zijn ontworpen voor estheten, lezers met een verfijnde smaak. Ze waren iets vluchtigs, ongrijpbaars, onrealistisch.
Gevoelvolle crisis
Blok leed een vreselijke tragedie: de dood van zijn zoon. Het gebeurde drie jaar voordat een heel somber werk begon met de woorden "Nacht, straat, straatlantaarn, apotheek ...". De analyse onthult bijna volledige afwezigheid in de lijn van allegorieën, metaforen. Er zit bijna geen symboliek in.
In een volledig atypisch voor de vroege creativiteitsgeestschreef Block "Night, street, street lamp, pharmacy ...". Analyse van het werk geeft aan dat de auteur ten tijde van zijn oprichting in een staat van ontnuchterend was. Vreselijk, zwaar. Op zulke momenten realiseert een persoon zich plotseling dat er geen plaats is in het leven voor illusies, hoop en dromen. Somberheid en wanhoop zijn de componenten van het beeld dat hij zal moeten waarnemen tot de laatste dagen van zijn aardse bestaan.
Er is geen uittocht
Waarom zit er nog iemand invreselijke wereld? Het vers "Nacht, straat, lantaarn, apotheek ...", waarvan de analyse op het eerste gezicht alleen maar eenvoudig kan worden gemaakt, werd misschien een van de eerste ijdele pogingen van de dichter om deze vraag te beantwoorden. Er zit een refrein in het gedicht. De lyrische held bekijkt hetzelfde beeld gedurende zijn moeilijke leven. Hij krijgt nooit een antwoord op zijn vraag. De enige conclusie waartoe de auteur komt, is "... er is geen uitkomst".
Somber landschap
Welke foto zag Blok vóór zichzelf, scheppenddit gedicht? De hele wereld is geschilderd in sombere, sombere kleuren. Om deze indruk te versterken, gebruikt de dichter dergelijke scheldwoorden als "zinloos", "saai", "ijzig". Het enige waar een persoon op kan rekenen, is volgens Blok, dat hij slechts een deel van de sombere wereld ziet. Verander er iets in, om het vrolijker tinten te geven die niemand kan doen.
De wereld beeldt de dichter uit als een voorbeeld van een gemene stadHet landschap dat zich voor zijn ogen opent. Vanuit het raam ziet hij een straat, een eenzame saaie lantaarn en een gebouw waarin zich dezelfde apotheek bevindt. Hoewel de dichter bij het schrijven van deze regels de traditie van symboliek verliet, introduceerde hij irrationele motieven in het werk. Hij zegt dat zelfs in het geval van terugkeer naar deze wereld na de dood, een persoon niet is voorbestemd om een lichter, levenbevestigend landschap te zien. De auteur gelooft nauwelijks in reïncarnatie. Integendeel, de woorden "begin eerst" - een figuratieve vergelijking, een apparaat dat de dichter niet kon weigeren, en zelfs de invloed van symboliek kwijt was.
eeuwigheid
De mens is sterfelijk. Zijn verblijf op aarde is onbetekenend in vergelijking met de eeuwigheid. Dit is de filosofische gedachte van de dichter. In zijn vroege jaren woonde Blok alleen in poëzie. Hij geloofde naïef dat kunst en literatuur het menselijk leven ten goede kunnen veranderen. Dit standpunt bleek onhoudbaar. Analyse van het gedicht van het Blok "Nacht, straat, lantaarn, apotheek" laat je de gevoelens ervaren van een kunstenaar die ontgoocheld is geraakt door zijn ideeën.
Welk idee heeft de analyse van het couplet onthuld? "Nacht, straat, lantaarn, apotheek ..." is vol van verdriet en een gevoel van ondergang. Een totaal van acht beknopte lijnen, die zijn geschreven met een vierbenig iambiek, brengen de innerlijke wereld over van een man die nauwelijks de kracht vindt om ergens in te geloven, ergens op te hopen. Eeuwigheid of vergetelheid, materialiteit of spiritualiteit is de keuze die de lyrische held tegemoet treedt. Het blok vond vervolgens het antwoord op zijn vraag. Hij maakte een keuze. De dichter weigerde Rusland te verlaten, hoewel voor hem blijven doemen zichzelf doopte.