Beste analogon van "Levomechol": beschrijving, instructie
"Levomekol" is populair en effectiefactuele bereiding met een gecombineerde compositie. Het wordt geproduceerd in ons land en is met succes gebruikt door meer dan een generatie. Alle noodzakelijke informatie over Levomecol zalven: instructies voor gebruik, analogen in Rusland en in het buitenland, en andere noodzakelijke feiten over het medicijn is in dit artikel.
Werkingsmechanisme van het medicijn
"Levomekol" zalf verwijst naar dehydrateren enantimicrobiële middelen voor uitwendig gebruik. Het is een substantie van een gelige tint in tubes of flessen donker glas. De kosten zijn redelijk betaalbaar - ongeveer 50 roebel.
De werkzame stoffen van de zalf zijn twee hoofdbestanddelen:
- dihydroxymethyltetrahydropyrimidine of methyluracil (7,5 mg / g), die de weefselregeneratie stimuleert;
- chloramphenicol (40 mg / g), een antibioticum dat werkzaam is tegen Gram-positieve en Gram-negatieve micro-organismen, zoals stafylokokken, Escherichia coli en Pseudomonas aeroginosa.
Chlooramfenicol heeft een belangrijke functie: het dringt diep door in het weefsel, maar de integriteit van het celmembraan wordt niet verstoord. Integendeel, de stof heeft een stimulerend effect op de regeneratieve processen. De aanwezigheid van pus en necrotische formaties vermindert de effectiviteit van het antisepticum niet.
In welke gevallen wordt de zalf gebruikt?
"Levomekol" wordt gebruikt bij de behandeling van etterende wondenin het stadium van ontsteking. Zalf toont de aanwezigheid van decubitus, steenpuisten, aambeien running mate likdoorns, herpes zweren, ontsteking van de gehoorgang, acne, lymfadenitis. "Levomekol" heeft zich op de volgende medische gebieden goed bewezen:
- in de ENT-praktijk voor de behandeling van verkoudheid en sinusitis met bevestiging van de aanwezigheid van pathogene bacteriële flora;
- in de stomatologie zalft zalf wordt gebruikt voor stomatitis, parodontose, trofische ulcera en andere ontstekingsprocessen die optreden wanneer tanden worden verwijderd en implantatie;
- in de gynaecologische en urologische praktijk wordt "Levomekol" aangewezen in de postnatale en postoperatieve periode, met colpitis, balanitis en balanoposthitis.
"Levomekol" zalf wordt op verschillende manieren gebruikt:
- in de vorm van verbanden voor huidlaesies;
- in de vorm van tampons met gynaecologische en urologische ziekten;
- door middel van een katheter in een holte met ettering;
- in de vorm van turunda met KNO-ziekten;
- op een lokale manier door te wrijven in de tandheelkunde of door te kijken naar de behandeling van acne.
Kenmerken van het medicijn
Bij de behandeling van "Levomecol" moet het gebruik van pyrazolonderivaten, sulfonamiden en cytostatica worden vermeden.
Gebruik dit medicijn gedurende meer dan 5-7 dagencontract wordt niet aanbevolen vanwege het optreden van huidsensibilisatie of overgevoeligheid. Dit komt door de werking van methyluracil en chloramphenicol, die zijn opgenomen in "Levomecol" (zalf). Analogen die deze actieve stoffen niet bevatten, vormen een goed alternatief voor dit medicijn.
Wie is gecontra-indiceerd met Levomekol?
Contra-indicaties voor het gebruik van zalf zijnde aanwezigheid van overgevoeligheid voor chlooramfenicol of metiluratsilom, psoriasis, kinderen tot 3 jaar, schimmelinfectie van de huid laesies (met inbegrip van spruw) en eczeem. Als er aanwijzingen zijn toestand van de patiënt kan niet worden gebruikt "Levomekol". Analogen van het geneesmiddel een alternatief, maar de keuze van geschikte middelen moeten uitsluitend worden uitgeoefend door de dokter. Tijdens de zwangerschap en borstvoeding het geneesmiddel wordt gebruikt met de nodige voorzichtigheid als er ernstige aanwijzingen.
Kunnen er bijwerkingen zijn?
Bij toepassing van "Levomechol" kan zich voordoenbijwerkingen in de vorm van jeuk, verbranding, blozen, oedeem en uitslag op de huid. Er zijn gevallen van algemene zwakte, dermatitis, netelroos en angio-oedeem. In het bijzijn van een van deze verschijnselen, moet u onmiddellijk een arts raadplegen die gewoonlijk aanbeveelt om Levomecol (zalf) te annuleren. Analogons kunnen worden voorgeschreven na symptomatische therapie.
analogen
In sommige gevallen is deze zalf van toepassingongewenst en gevaarlijk, bijvoorbeeld in de aanwezigheid van allergieën of andere contra-indicaties. Het eerste document dat u moet lezen voordat u Levomekol gebruikt, is de instructie. Analogen van dit geneesmiddel die uw arts kan kiezen uit de volgende lijst met geneesmiddelen:
- "Bepanten";
- "Vulnuzan";
- "Liniment aloë";
- "Aekol";
- "Metiluratsil";
- "Kontraktubeks".
Al deze voorbereidingen zijn analogen van "Levomechol" volgens de ATX-code van het 4e niveau.
"Bepanten"
Buiten Rusland op een reis of reis metWe kunnen onaangename situaties ervaren die het gebruik van medicijnen vereisen. En dan beginnen de moeilijkheden. Het is een feit dat veel bekende huisdrugs in het buitenland moeilijk te vinden zijn en we niet weten hoe we ze moeten vervangen. Als u "Levomekol" nodig hebt, kunt u analogieën in Europa vinden. Een uitstekende vervanging voor de huiszalf zal "Bepanten" zijn.
Als u een analoog van "Levomechol" nodig hadkinderen, het is moeilijk om iets meer geschikt te vinden dan "Bepanten". Het kan zelfs voor pasgeboren baby's worden gebruikt als middel om luieruitslag, zweten, diathese, brandwonden en andere huidlaesies te voorkomen en te behandelen. Bepanten kunnen ook met succes worden gebruikt voor de behandeling van decubitus, chronische zweren, anusfracturen of tepels tijdens borstvoeding, cervicale erosie en andere beschadigingen en ontsteking van de dermis. Contra-indicatie voor het gebruik van "Bepantin" kan alleen een individuele intolerantie voor dexpanthenol zijn. Bijwerkingen van het gebruik van het medicijn zijn vrij zeldzaam en kunnen zich manifesteren als een jeuk of urticaria.
"Vulnuzan"
Dit medicijn is een analogon van "Levomecol" voorin het buitenland. Het produceert de zalf "Vulnuzan" in Bulgarije door het bedrijf Sopharma. De samenstelling van dit preparaat is uniek, omdat het de extractie omvat van de koningcelcellen van de Bulgaarse zoutmeren van Pomorie, die rijk zijn aan macro- en micro-elementen, natuurlijke zuren en logen en ook colloïden.
"Liniment van aloë"
Deze analoog van "Levomechol" is absoluutnatuurlijke samenstelling: aloë-sap, eucalyptus en ricinusolie. Het medicijn heeft adaptogene, regenererende, herstellende, analgetische, ontstekingsremmende en bacteriedodende effecten.
"Aekol"
Dit analogon van "Levomecol" wordt geproduceerd opgrondgebied van Rusland en Oekraïne. "Aekol" is een olieachtige vloeistof die acetaat, menadion, beta-caroteen, retinol en zonnebloemolie bevat in de alfa-tocoferolverbinding. Deze remedie, dankzij de vitaminensamenstelling, heeft een ontstekingsremmende, antioxiderende, hemostatische werking, normaliseert de doorlaatbaarheid van haarvaten en weefsels.
"Metiluratsil"
Dit analogon van "Levomecol" wordt uitgegeven in de vorm vanzalven, zetpillen en tabletten. Het belangrijkste werkzame bestanddeel is methyluracil of dioxymethyltetrahydropyrimidine, een stimulator voor weefselregeneratie. Kaarsen worden gebruikt voor colitis, proctitis, aambeien, anale fissuren, sigmoiditis, erosies van de cervix, vulvitis niet-specifieke karakter, colpitis. Zalf "Metiluratsil" wordt veel gebruikt voor de behandeling van verschillende wonden, schaafwonden, brandwonden, scheuren en littekens. Lokale toepassing van het medicijn is niet-ontvankelijk met overmatige granulatie.
"Kontraktubeks"
Dit analogon van "Levomecol" is beschikbaar in de vorm van zalven,werkzame bestanddelen die ui extract, heparine en allantoïne zijn. "Kontraktubeks" antiproliferatieve, verzachtende, polijsten en anti-inflammatoire werking. Zalf getoond bij uitbreidingen van hypertrofische litteken en atrofische karakter veranderingen dekken keloid dermis stretching, littekens op de huid na acne, steenpuisten, brandwonden, en voor de preventie van postoperatieve of traumatische pathologieën van gewrichten.
Elk van deze analogen van "Levomecol" heeft zijn eigenkenmerken: indicaties, toedieningswijzen, doses en contra-indicaties. In verband met deze omstandigheden dient de keuze van een aanvaardbaar rechtsmiddel alleen te worden behandeld door de behandelende arts.