Dualisme in de filosofie als een concept van de dualiteit van de wereld

Het woord "dualisme" komt van het Latijn"Duality". Deze doctrine, die de notie bevat dat er in de wereld twee onafhankelijke principes zijn. Hun dualiteit komt tot uiting in lichamelijke (materiële) en spirituele incarnaties. Dit concept in de filosofie is bekend sinds de tijd van Zaratrusta (628-551 jaar voor Christus), waarbij goed en kwaad in twee verschillende categorieën zijn verdeeld.

In Plato's oude Griekse filosofiede dualiteit van lichaam en ziel (het zogenaamde antropologische dualisme), veronderstelt het bestaan ​​van een kosmologisch dualisme belichaamd in ideeën en materie. De oude filosofie werd beïnvloed door de Iraniër, voor het eerst ontwikkeld door Zarathoestra. Ze claimde het bestaan ​​van een wereld waarin goede en lichte goden worstelen met kwaad en somber voor overheersing over het universum en de zielen van mensen.

Dit dualisme in de filosofie van de oudheid ontwikkelde zich metsterk uitgedrukte ethische kant, overgebracht naar de sfeer van geest en materie, waar dan (in het gnosticisme) materie en lichaam, en bijgevolg de wereld, geassocieerd worden met het begin van het kwaad. Aan de andere kant wordt de geest (de ziel en zijn zuivere "ik") een puur en helder begin. In veel religies en filosofische richtingen wordt het dualisme van de mens ontwikkeld en belichaamd in de leringen van de ziel en het lichaam, van God en de duivel.

Filosofie van het christendom vernietigt de "ladder van liefde"en schoonheid "van Plato, waar de perfectie van ideeën in het Absolute de wereld van gelijkenissen weerstaat die gecreëerd zijn door onvolmaaktheden. In het christendom is het dualisme van de mens een incommensurability van principe en dualiteit, uitgedrukt in tegengestelde zonden en deugden, wat het meest uitgesproken is in de geschriften van Spinoza. Dualisme in de filosofie van het Oosten is onaanvaardbaar, aangezien zijn tradities impliceren wederzijds begrip en interactie van de ziel en het lichaam, de aanwezigheid van "yin" en "yang" in elk verschijnsel, zowel materieel als spiritueel.

Als een concept, werd het dualisme in de filosofie van een latere periode ontwikkeld door Descartes, die zijn heldere vertegenwoordiger wordt genoemd. Descartes werd geboren in 1596 in Frankrijk op 31 maart.

Het leven en de opvoeding van Descartes uit de acht jaar verstreekin de Jezuïetenschool, waar hij zijn initiële kennis opdoet, zijn opleiding in Nederland voortzet. Daar begint hij volledig aan het pad van het studeren van wiskunde, filosofie, natuurkunde, fysiologie en astronomie. In Nederland worden zijn werken gepubliceerd, die beroemd zijn geworden. De grootste populariteit komt na de publicatie van "Discourses on the method." Het werk aan het boek en de publicatie werd gehinderd door de aanvallen van de Inquisitie, waardoor Descartes de naam veranderde en de tekst aanpaste.

Rondom het boek zijn onmiddellijk felle argumenten,weinig zorg voor Descartes, het duurt meer dan een reactie van de Inquisitie, zo recent als op de kruising van de 17e en 18e eeuw verbrand J. Bruno, Galileo, veroordeeld en gescheurde tong filosoof Vanini, die dan ook werd verbrand. Vervolgens worden de werken van Descartes werden erkend in Frankrijk als ketters en veroordeeld te worden verbrand. Descartes het grootste deel van zijn leven in Nederland. Op de leeftijd van 54, stierf hij aan een longontsteking, verkoudheid, in Zwitserland, waar hij werd gedwongen om te gaan op het verzoek van de Koningin.

De term 'dualisme' in de filosofie verscheen samen metde werken van de Duitse filosoof H. Wolf (1679-1749) en suggereerden het bestaan, het bestaan ​​en de wisselwerking van het materiële en spirituele principe, zowel in de wereld als in de mens. In de zin van het contrasteren van goed en kwaad, gebruikte T. Hyde de term in 1700, en paste dit concept toe in religieuze activiteiten. Een vergelijkbare betekenis werd gehecht aan het concept van dualisme door P. Beyle en Leibniz.

Volgers en vertegenwoordigers van het dualisme ontwikkelden zich inzijn studies naar het concept van bewegende materie van Descartes, evenals het begrip van de metafysische aard van wiskunde, dialectiek en analytische meetkunde. De filosofische werken van Spinoza, Kant, Rickert in de moderne filosofie - Rorty en vele andere filosofen zijn gebaseerd op de conclusies en postulaten van de cartesiaanse filosofie van het dualisme.